iranmatikanlogo
link

در موردی که در حکم حضانت مدت و ابتداء و انتها تعیین نشده تا موقعی که طفل به سن کبر نرسیده باشد حکم صادره در مورد آن قابل اعمال اجرا است


در صورت تشخیص مصلحت از ناحیه دادگاه می توان حضانت پسر ظرف دو سال و یا دختر در مدت 7 سال را به پدر داد و بالعکس.


حضانت هم حق ابوین است و هم تکلیف آنان


حضانت طفل بالای 7 سال بارعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه می باشد


1-در طلاق توافقی حضانت طفل بدون هیچ قیدی طبق توافق به مادر واگذار شده باشد وبعد از طلاق حق حضانت با پدرخواهد بود. 2-در شرایطی که پدر حضانت طفل را به وجه ملزمی به مادر واگذار کرده باشد . رسیدن طفل به سن 7 سالگی موجب سلب حق حضانت مادر نیست.


در صورت توافق پدر و مادر محول نمودن حق حضانت فرزند کمتر از 7 سال به پدر و یا فرزند بالای 7 سال به مادر بلااشکال است. به‌علاوه، با رسیدن به سن بلوغ، موضوع حضانت اطفال منتفی است و فرزندان بالغ می‌توانند شخصاً در مورد اینکه با کدامیک از والدین زندگی کنند، اتخاذ تصمیم نمایند.


اعطای حضانت فرزندان به مادر توسط دادگاه الزاماً به معنی این نیست که مادر هزینه آنها را نیز شخصاً عهده‌دار شود مگر آنکه توافق به این امر شده باشد


حضانت مخصوص اطفال است، پس از رسیدن به سن بلوغ حضانت منتفی است.


مادرانی که حضانت اطفال را به عهده دارند بدون موافقت پدران اطفال نمی توانند آنان را از کشور خارج کنند


حضانت و نگهداری اطفال


درفرضی که حضانت فرزندان به عهده مادر است وی نمی تواند با بردن فرزندان مشترک به کشور دیگر مانع ملاقات پدربا فرزندان خود شود


1-حضانت فرزندان با رسیدن به سن بلوغ شرعی 2-مطالبه اجرات المثل از سوی زوجه


چنانچه مادر به موجب حکم دادگاه حضانت اطفال صغیرخود را تحصیل نکرده باشد، فقط می تواند در مقام اعلام کننده ترک انفاق اولاد صغیر خود اقدام نماید

ماده 1169 قانون مدنی
برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی میکنند ، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است .( اصلاحی 6/5/1382)