iranmatikanlogo
logo
  • توضیحات - - - وزیر تعاون ، کار و رفاه اجتماعی طی بخشنامه ای به شرح زیر است : هدف و دامنه شمول : به منظور تامین و ارتقا سطح ایمنی و حفاظت نیروی کار و همچنین صیانت نیروی انسانی و منابع مادی کشور و در راستای پیشرفت تکنولوژی و ایمن سازی محیط کارگاه ها و به منظور پیشگیری از حوادث منجر به صدمات جانی و خسارات مالی ، مقررات این آیین نامه به استناد ماده 85 قانون جمهوری اسلامی ایران تدوین گردیده است .
  • فصل - اول : - تعاریف : وسیله حفاظت فردی : وسیله ای است که برای حذف تماس مستقیم با عوامل زیان آور محیط کار و تقلیل اثرات مخاطره آمیز در محل کار توسط فرد استفاده میشود . گوشی حفاظتی : نوعی وسیله حفاظت شنوایی است که با قرارگیری در روی گوش و پوشاندن لاله آن از رسیدن امواج صوتی بالاتر از حد مجاز به گوش جلوگیری میکند . پلاگ گوش : نوعی وسیله حفاظت شنوایی است که در داخل مجرای شنوایی قرار گرفته و با مسدود کردن آن از رسیدن امواج صوتی بالاتر از حد مجاز به پرده صماخ و انتقال آن به گوش داخلی جلوگیری میکند . وسایل و تجهیزات حفاظت فردی کار در ارتفاع : وسایلی هستند که به منظور پیشگیری از سقوط و یا کاهش عوارض و صدمات ناشی از سقوط کارگر از ارتفاع به کار میرود . مانند کمربند ایمنی مهار کل بدن ( هارنس )، لنیارد ، قلاب قفل شونده ( کارابین )، انواع طناب تکیه گاهی ، عملیاتی ، دینامیکی ، استاتیکی و پشتیبان محافظ چشم : وسیله حفاظت فردی است که چشم را در برابر خطرات زیر محافظت مینماید :1 برخورد اجسام سخت 2 تابش های نوری ( با طول موج ?/0 الی 100 میکرومتر ) 3 فلزات مذاب و اجسام داغ 4 قطرات و پاشش مایعات 5 ذرات گرد و غبار 6 گازها 7 و هر نوع ترکیبی از این مخاطرات . عینک با تراز حفاظتی : محافظ چشمی است با عدسی های نصب شده درقاب ، با محافظ جانبی یا بدون محافظ جانبی . عدسی و محافظ جانبی عینک معمولی باید به گونه ای باشد که با ساچمه فولادی با قطر 6 میلی متر و جرم 86/0 گرم با سرعت 45 متر بر ثانیه مقاومت مناسب را از خود نشان دهد . عینک با تراز ایمنی : محافظ چشمی است که بر روی صورت قرار گرفته و ناحیة چشم ها را کاملا محصور میکند . عدسی و محافظ جانبی عینک های ایمنی باید به گونه ای باشد که با ساچمه فولادی با قطر 6 میلی متر و جرم 86/0 گرم با سرعت 120 متر بر ثانیه مقاومت مناسب را از خود نشان دهد . سپرهای محافظ صورت : محافظی است که تمام صورت را پوشانده و از درجه ایمنی بالایی برخوردار باشد . این نوع سپر باید به گونه ای باشد که با ساچمه فولادی با قطر ? میلی متر و جرم 86/0 گرم با سرعت 190 متر بر ثانیه مقاومت مناسب از خود نشان می دهد . فیلتر نوری : نوعی عدسی چشمی است که برای کاهش تابش نور های فرودی در محدودة طول موج های مشخص به کار میرود . شمارة درجه بندی : ویژگی های نور عبوری از فیلتر های نوری توسط شمارة درجه بندی آن ها مشخص میشود . شمارة درجه بندی ترکیبی از کد عددی و شمارة تیرگی میباشد که با یک خط تیره از یکدیگر جدا شده اند . کد عددی نشان دهندة نوع فیلتر میباشد . ( جدول شماره 1 ضمیمه ) فیلتر جوشکاری : فیلتر مخصوصی است که برای حفاظت چشم در برابر درخشندگی ( اشعه ) خطرناک حاصل از جوشکاری و تابش کاهش یافته ایاز اشعه ماوراء بنفش ( UV ) و مادون قرمز ( IR ) به کار میرود . ماسک : ماسک وسیله محافظ دستگاه تنفس است که برای ایجاد فضایی محفوظ ، با حداقل درز به روی صورت استفاده کننده به کار میرود . ماسک کامل : پوششی است بر روی تمام صورت که چشم ، بینی ، دهان و چانه را میپوشاند . نیم ماسک : پوششی است مقابل صورت ، که دهان ، بینی و چانه را میپوشاند . ربع ماسک : پوششی است مقابل صورت که فقط دهان و بینی را میپوشاند . نیم فیلتر ماسک : ماسکی است که کل یا قسمت اعظم آن را فیلتر تشکیل می دهد و دهان و بینی و در حد امکان چانه را نیز میپوشاند . فیلتر ویژه : فیلتر مخصوصی است که در محیط های دارای اکسیدهای نیتروژن و جیوه استفاده میگردد . فیلتر : قسمتی از دستگاه محافظ تنفسی است که قابل تعویض بوده و از آن برای فیلتراسیون ( پالایش ) هوای محیط استفاده میشود . فیلتر های ذره ای : فیلتر هایی هستند که از آن ها در محیط های گرد و غباردار و ذرات جامد و مایع معلق در هوا استفاده میشود . فیلتر های گازی : فیلتر هایی هستند که در محیط های گازی استفاده میشوند و جذب کننده گازها و بخارها هستند . سرپنجة ایمنی : سرپنجه ای که پا را در برابر ضربه هایی با انرژی برخوردی حداقل 200 ژول محافظت میکند . سرپنجه حفاظتی : سرپنجه ای که پا را در برابر ضربه هایی با انرژی برخوردی 100 تا 200 ژول محافظت میکند . کلاه ایمنی : کلاهی است که از قسمت های بالای سر در مقابل صدمه محافظت میکند . دستکش ایمنی و باز وبند : وسایل حفاظت فردی هستند که برحسب انواع آن ، میتواند انگشتان دست تا بالای باز و را در مقابل عوامل زیان آور محیط کار محافظت نماید . گتر : نوعی وسیله حفاظت فردی است که حد فاصل فضای خالی بین لبه شلوار تا روی کفش را میپوشاند و بسته به نوع فعالیت از جنس و اندازه های مختلف تهیه میشود .
  • فصل - دوم : - مقررات عمومی :
    • ماده - 1 - به منظور انتخاب وسایل حفاظت فردی متناسب با نوع کار ، کارفرما مکلف به شناسایی و ارزیابی شرایط محیط کار برای تشخیص و کنترل خطرات میباشد .
    • ماده - 2 - کارفرما مکلف است وسایل حفاظت فردی متناسب با نوع و محیط کار و مخاطرات احتمالی را به تعداد کافی تهیه و به صورت رایگان در اختیار کارگران قرار دهد .
    • ماده - 3 - کارفرما مکلف است کاربرد صحیح و مراقبت از وسایل حفاظت فردی را به کارگران آموزش دهد .
    • ماده - 4 - کارفرما مکلف است وسایل حفاظت فردی را در شرایط مطلوب نگهداری نموده ، و در جایی قرار دهد که دسترسی سریع به آن ها امکانپذیر باشد .
    • ماده - 5 - کارفرما مکلف به جمع آوری و معدوم نمودن وسایل حفاظت فردی معیوب ، مستهلک و یا تاریخ مصرف گذشته میباشد .
    • ماده - 6 - کارفرما باید بر استفاده صحیح کارگران از وسایل حفاظت فردی نظارت کامل داشته باشد
    • ماده - 7 - کارفرما مکلف است کلیه اطلاعات مربوط به وسایل حفاظت فردی را اعم از نوع وسایل ، زمان تحویل ، مکان مورد استفاده و عیوب احتمالی ناشی از مصرف را ثبت و نگهداری نماید .
    • ماده - 8 - کارگر موظف است با توجه به آموزش های ارایه شده از وسایل حفاظت فردی خود مراقبت ، نظافت و استفاده صحیح نماید . عدم رعایت موارد مذکور قصور در انجام وظیفه محسوب میشود .
    • ماده - 9 - کارگر موظف است در صورت مشاهده هرگونه نقص و یا ایراد در وسیله حفاظت فردی مراتب را به سرپرست مربوطه گزارش دهد .
    • ماده - 10 - در اجرای ماده 90 قانون کار جمهوری اسلامی ایران ، وسایل حفاظت فردی مورد استفاده در کارگاه ها باید مطابق با استاندارد ملی یا سایر استاندارد های مورد قبول که به تایید وزارت کار و امور اجتماعی وبرحسب مورد وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی رسیده است ، باشد .
    • ماده - 11 - وسایل حفاظت فردی باید عاری از هرگونه لبه تیز ، زائده ، شکستگی و یا دیگر عیوب باشد .
    • ماده - 12 - جنس کلیه وسایل حفاظت فردی باید به گونه ای باشد که شرایط محیطی تغییری در خصوصیات و کارایی آن ها ایجاد نکند .
    • ماده - 13 - جنس آن دسته از وسایل حفاظت فردی که در تماس مستقیم با پوست بدن هستند باید به گونه ای باشد که موجب تحریک و حساسیت پوست نگردد .
    • ماده - 14 - وسایل حفاظت فردی که در اختیار کارگران قرار میگیرد باید متناسب با نوع کار بوده و سالم ، بهداشتی ، تمیز ، کامل و آماده استفاده باشد .
    • ماده - 15 - اطلاعات مشروحه ذیل می بایست بر روی تمامی وسایل حفاظت فردی به گونه ای پایدار ، نشانه گذاری گردد و به وضوح قابل رویت باشد :
      • بند - الف - نام یا علامت مشخصة کارخانة سازنده .
      • بند - ب - نام کشور سازنده .
      • بند - ج - سال و ماه ساخت و در صورت نیاز تاریخ انقضا .
      • بند - د - نوع کاربرد .
      • بند - ه - استانداردی که براساس آن ساخته شده است .
      • بند - و - شماره و تاریخ تاییدیه وزارت کار و امور اجتماعی یا حسب مورد وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی .
    • ماده - 16 - روش استفاده و یا هر نوع اطلاعات موردنیاز مصرف کننده وسایل حفاظت فردی می بایست به همراه محصول ارایه گردد .
    • ماده - 17 - وسایل حفاظت فردی باید براحتی قابل استفاده بوده و ضمن تامین ایمنی کامل نباید مانع انجام کار گردد .
    • ماده - 18 - در محیط هایی که به لحاظ تجمع بارهای الکتریسیته ساکن احتمال اشتعال و یا انفجار وجود دارد ، استفاده از وسایل حفاظت فردی ضد الکتریسیته ساکن الزامی است .
    • ماده - 19 - برای رعایت اصول بهداشتی ، استفاده از وسایل حفاظت فردی به صورت مشترک ممنوع است .
  • فصل - سوم : - مقررات اختصاصی :
    • بند - 1 - عینک :
      • ماده - 20 - استفاده از عینک های با تراز حفاظتی برای کارگرانی که احتمال خطر برخورد اجسام به چشم آن ها زیاد است ، ممنوع بوده و باید از عینک هایی با تراز ایمنی استفاده شود .
      • ماده - 21 - شماره های درجه بندی و تیرگی فیلتر های محافظ چشم مربوط به انواع جوشکاری ، برشکاری ، ریخته گری و شیشه و بلورسازی باید براساس جداول استاندارد مربوط به اشعه ها انتخاب شود . ( جداول شماره 1 الی 6 ضمیمه )
      • ماده - 22 - انتخاب شماره تیرگی فیلترها باید براساس نور محیط باشد تا نیازی به نزدیک شدن بیش از حد کارگر به منطقه کار و در نتیجه استنشاق گاز های مضر نباشد .
      • ماده - 23 - عدسی چشمی باید از هرگونه نقص ، حباب های هوا ، خراشیدگی ، فرورفتگی ، علامت های قالب ریزی شده ، تحدب و تقعر ، حرکت موجی یا ناخالصی های وارد شده در عدسی که احتمال ضعف بینایی را در استفاده از آن به وجود می آورد ، عاری باشد .
      • ماده - 24 - عینک حفاظتی باید سبک و محکم بوده ، کاملا روی صورت قرار گیرد و در صورت لزوم به حفاظ های جانبی مجهز شود .
      • ماده - 25 - قاب عینک های حفاظتی برای کارگرانی که در معرض باد و یا گرد و غبار هستند ، باید مقاوم ، قابل انعطاف و ضدحساسیت بوده و کاملا با صورت کارگر مطابقت داشته باشد .
      • ماده - 26 - عینک های حفاظتی برای کارگرانی که با فلزات مذاب کار میکنند ، باید در برابر حرارت مقاوم باشد .
      • ماده - 27 - جنس قاب عینک های حفاظتی برای کارگرانی که با مایعات خورنده و گاز های خطرناک کار میکنند ، باید نرم ، قابل انعطاف و مقاوم در برابر مایعات و گاز های مذکور باشد . به نحوی که از نفوذ آن ها به داخل چشم جلوگیری نماید .
      • بند - 28 - برای کارگرانی که دارای نقص بینایی بوده و از عینک های طبی استفاده میکنند باید از عینک هایی استفاده نمایند که ضمن تامین بینایی کامل کارگر ، شرایط ایمنی لازم را نیز برای آنان فراهم نماید .
    • بند - 2 - کلاه ایمنی :
      • ماده - 25 - کلاه ایمنی باید از مواد مقاوم در برابر احتراق ساخته شده و در برابر ضربه و نفوذ اجسام تیز و برنده از مقاومت کافی برخوردار باشد و نیز برای افراد برق کار باید عایق در برابر الکتریسیته باشد .
      • ماده - 30 - وسایل جانبی که بر روی کلاه ایمنی نصب میشود ، باید ایمن بوده و از نظر وزن و جایگیری اصول و موازین ایمنی رعایت گردند .
      • ماده - 31 - استفاده از قطعات فلزی در داخل پوسته کلاه ایمنی ممنوع میباشد .
      • ماده - 32 - باید به محض مشاهده علائم فرسودگی در تجهیزات داخلی کلاه ایمنی ، آن ها تعویض گردند .
      • ماده - 33 - لبه جلویی کلاه ایمنی نباید مانع دید اطراف و یا استفاده از عینک شود .
      • ماده - 34 - وزن کلاه ایمنی به انضمام کلاف آن باید حداکثر 400 گرم بوده و در صورت اضافه شدن وسایل جانبی ( لامپ ، سپر محافظ صورت ، بند چرمی چانه و غیره ) نباید از 430 گرم بیشتر شود .
    • بند - 3 - ماسک :
      • ماده - 35 - وسایل محافظ دستگاه تنفسی باید به گونه ای روی صورت قرار گیرند که هیچگونه منفذی برای نفوذ گازها و ذرات گرد و غبار وجود نداشته باشد .
      • ماده - 36 - شستشو و ضد عفونی نمودن ماسک ها فقط با رعایت دستورالعمل ها و توصیه شرکت سازنده و همچنین رعایت اصول ایمنی مجاز است .
      • ماده - 37 - مواد تشکیل دهنده نیم فیلتر ماسک ها باید از جنسی باشد که در هنگام تنفس ذرات آن جدا نگردد .
      • ماده - 38 - عدسی چشمی باید به گونه ای بر روی ماسک کامل نصب شود که از نفوذ گاز ممانعت بعمل آورد .
      • ماده - 39 - عدسی چشمی ماسک کامل باید میدان دید مناسب و کافی را تامین نموده و باعث ایجاد اختلال در دید نشود .
      • بند - 40 - روی بدنه ماسک باید حداقل یک دریچه بازدم برای خروج گاز های تنفسی وجود داشته باشد .
      • ماده - 41 - استفاده از فیلترهایی که به دریچه دم مجهز میباشند بر روی ماسک های دارای دریچه دم ممنوع است .
      • ماده - 42 - اتصال بین فیلتر و بدنه ماسک باید محکم و بدون منفذ بوده و فیلتر آن به سادگی قابل تعویض باشد .
      • ماده - 43 - حداکثر وزن فیلتر همراه با نیم ماسک نباید از 300 گرم بیشتر و حداکثر وزن فیلتر همراه با ماسک نباید از 500 گرم بیشتر شود .
      • ماده - 44 - فیلتر باید در برابر دما ، رطوبت و مواد فاسدکننده مقاوم و مستحکم باشد و لایه های میانی آن در برابر مواد خورنده مقاوم بوده و همچنین ذرات آن برای استفاده کننده مضر نباشد .
      • ماده - 45 - نوع فیلتر بکار رفته در انواع ماسک ها باید متناسب با نوع کار و شرایط محیطی و آلاینده های محیط کار باشد .( جدول شماره 7 ضمیمه )
      • ماده - 46 - درج تاریخ تولید و انقضا برروی ماسک و فیلتر های آن الزامی بوده و برای فیلتر های ویژه ( اکسیدهای نیتروژن جیوه ) باید مدت زمان استفاده و نوع کاربرد نیز درج گردد .
      • ماده - 47 - در محیط هایی که میزان اکسیژن موجود در هوا کمتر از حد مجاز باشد کارگران باید از ماسک ها و تجهیزات هوارسان متناسب با نوع فعالیت و با توجه به دستورالعمل ها و توصیه های شرکت سازنده و همچنین رعایت اصول ایمنی استفاده نمایند .
    • بند - 4 - کفش ایمنی :
      • ماده - 48 - کارگرانی که احتمال سقوط اجسام سنگین روی انگشتان پای آن ها وجود دارد ، باید از کفش یا چکمه با سرپنجه ایمنی استفاده نمایند .
      • ماده - 49 - کارگرانی که با مواد خورنده سر و کار دارند ، باید از کفش های لاستیکی یا جنس مقاوم در برابر این مواد استفاده کنند .
      • ماده - 50 - کفش های کارگرانی که با فلزات مذاب ، مواد داغ و خورنده کار میکنند ، باید مقاوم بوده و لبه کفش برای جلوگیری از نفوذ مواد مذکور به داخل آن کاملا به پا و قوزک پا چسبیده و فاقد سوراخ بند کفش باشد .
      • ماده - 51 - کفش های مورد استفاده در عملیات برق باید نارسانا و فاقد هرگونه قطعه فلزی بوده ، همچنین دارای زبانه متصل به دو طرف کفش و ساق بلند باشد .
      • ماده - 52 - در محیط هایی که احتمال بروز جرقه الکتریکی وجود دارد ، کفش های کارگران باید فاقد هر نوع قطعه فلزی باشد .
      • ماده - 43 - در محیط هایی که احتمال نفوذ اجسام تیز و برنده به کف پا وجود دارد کارگران می بایست از کفش های مخصوص که در زیره آن ورقه فلزی مقاوم به کار رفته استفاده نمایند .
    • بند - 5 - محافظ گوش :
      • ماده - 54 - پلاگ باید به گونه ای باشد که به سهولت و بدون آسیب در مجرای گوش خارجی قرار گرفته ، آن را بپوشاند و به راحتی از گوش خارج نشود .
      • ماده - 55 - رعایت مسائل بهداشتی پلاگ ها الزامی بوده و در زمان عدم استفاده باید در محفظه مخصوصی نگهداری شوند .
      • ماده - 56 - گوشی حفاظتی باید کاملا لاله گوش را پوشانده ، از مواد جاذب صدا ساخته شده و در تماس مستقیم با پوست ایجاد عرق و حساسیت نکند .
      • ماده - 57 - طول باند اتصالی گوشی حفاظتی باید متغیر و قابل انطباق با وضعیت سر باشد .
      • ماده - 58 - قابلیت ارتجاعی گوشی حفاظتی باید به حدی باشد که از ایجاد هر نوع فشار یا ناراحتی برای سر جلوگیری نماید .
      • ماده - 59 - بخش های فلزی گوشی حفاظتی باید در برابر اکسیدشدن مقاوم بوده و قابل ضد عفونی کردن باشد .
    • بند - 6 - دستکش حفاظتی :
      • ماده - 60 - دستکش های حفاظتی باید متناسب با خطرات احتمالی ناشی از کار انتخاب شوند .
      • ماده - 61 - استفاده از دستکش حفاظتی برای کار هایی که احتمال درگیری آن با قطعات متحرک ماشین آلات وجود دارد ، ممنوع است .
      • ماده - 62 - کارگرانی که با برق سر و کار دارند ، باید از دستکش های عایق الکتریسیته متناسب با جریان و ولتاژ الکتریکی مصرفی استفاده نمایند .
      • ماده - 63 - بازوبند باید به گونه ای باشد که ضمن قرارگیری و تثبیت در محل خود ، حفاظت یکپارچه را برای دست فراهم نماید .
      • ماده - 64 - بازوبند و ساق دستکش باید حداقل به اندازه 8 میلی متر همپوشانی داشته باشند .
      • ماده - 65 - نشانه گذاری دستکش ها باید علاوه بر مشخصات مشترک همه وسایل حفاظت فردی شامل موارد زیر باشد :
        • بند - الف - اندازه ( Size )
        • بند - ب - حداکثر دما در مواردی که دمای مجاز برای تمیز کردن دستکش زیر ° C 82 است .
      • ماده - 66 - اندازه ، جنس و شکل دستکش باید به گونه ای باشد که ضمن تامین راحتی انگشتان ، حرکت آن ها به سادگی امکانپذیر باشد .
    • بند - 7 - لباس کار :
      • ماده - 67 - لباس کار کارگرانی که احتمال درگیری آن ها با قطعات متحرک ماشین آلات وجود دارد ، باید کاملا بسته ، فاقد شکاف ، چین خوردگی ، پلیسه ، لبه برگردان ، درز و یا موارد مشابه باشد .
      • ماده - 68 - آویزان کردن زنجیر ، ساعت ، کلید و نظایر آن ها و نیز استفاده از شال گردن و موارد مشابه روی لباس کار اکیدا ممنوع است .
      • ماده - 69 - قسمت انتهایی و آزاد پوشش سر کارگران زن که با ماشین آلات دوار و یا در مجاورت آن ها مشغول به کار میباشند بایستی بطور کامل داخل لباس کار قرار گیرد .
      • ماده - 70 - لباس کار باید ضمن تامین حفاظت کافی ، راحت ، سبک و متناسب با بدن باشد .
      • ماده - 71 - قسمت هایی از لباس کار که در تماس با بدن کارگر میباشد ، باید فاقد زبری ، لبه های تیز و برجسته باشد تا از تحریک پوست و یا هرگونه عوارض دیگر جلوگیری بعمل آورد .
      • ماده - 72 - جهت نشانه گذاری لباس کار برای مشخص شدن نوع حفاظت ایجاد شده ، باید از علایم تصویری مربوط به آن استفاده گردد .( جدول شماره 8 ضمیمه )
      • ماده - 73 - لباس کار جوشکاری باید در برابر پرتاب ذرات داغ فلزی حاصل از جوشکاری یا برشکاری مقاوم باشد .
      • ماده - 74 - لباس کار جوشکاران و برق کاران باید از جنس نارسانا بوده و فاقد قطعات فلزی از قبیل دکمه ، زیپ و موارد مشابه باشد .
      • ماده - 75 - لباس کار باید حتی الامکان فاقد جیب بوده و در صورت نیاز دارای در جیب باشد .
    • بند - 8 - پیش بند :
      • ماده - 76 - استفاده از پیش بند در مجاورت قطعات دوار و متحرک ماشین ها ممنوع است و در صورتی که نوع کار اقتضاء نماید که حتما از پیش بند استفاده شود باید فاقد جیب ، درز ، بند جلو و قسمت های آویزان بوده و به بدن بچسبد .
      • ماده - 77 - پیش بند های محافظ در برابر شعله ، جرقه و فلزات مذاب ، باید تمام سینه را پوشانده و از جنس مقاوم در برابر شعله تهیه شود .
      • ماده - 78 - پیش بند مورد استفاده برای کار با اسیدها ، مواد قلیایی و سایر مواد خورنده ، باید تمام سینه را پوشانده و از جنس مقاوم در برابر آن مواد تهیه شود .
    • بند - 9 - وسایل و تجهیزات حفاظت فردی کار در ارتفاع :
      • ماده - 79 - برای انجام هرگونه عملیات در ارتفاع ، علاوه بر تامین جایگاه کار ایمن ، استفاده از وسایل و تجهیزات حفاظت فردی کار در ارتفاع الزامی است .
      • ماده - 80 - وسایل و تجهیزات حفاظت فردی کار در ارتفاع باید با در نظر گرفتن نوع کار ، شرایط محیطی ، وزن شخص ، ارتفاع و دیگر عوامل انتخاب شود .
      • ماده - 81 - استفاده از شوک گیر در وسایل و تجهیزات حفاظت فردی کار در ارتفاع که در اثر سقوط آزاد شخص ، امکان وارد آمدن فشار زیادی به بدن وی وجود دارد ، الزامی است .
      • ماده - 82 - استفاده از میخ پرچ برای اتصال اجزای انواع کمربند ایمنی و هارنس ممنوع است .
      • ماده - 83 - قبل از استفاده از وسایل و تجهیزات حفاظت فردی کار در ارتفاع بایستی از سالم بودن اجزای آن اطمینان حاصل نموده و در صورت نیاز ، اجزای آسیب دیده تعویض گردد .
      • بند - 84 - هنگام استفاده از طناب ایمنی ، حداکثر جابجایی عمودی در زمان سقوط فرد نباید بیش از یک متر باشد
      • ماده - 85 - طناب های ایمنی باید با آب و مواد شوینده ضعیف شسته شده و توسط جریان هوا خشک شوند .
  • فصل - چهارم : - سایر مقررات :
    • ماده - 86 - سپر محافظ صورت باید کاملا شفاف بوده و به گونه ای باشد که میدان دید لازم را تامین نماید .
    • ماده - 87 - در موقع کاربر فراز یا در نزدیکی آب و موقعی که خطر غرق شدن وجود دارد باید از جلیقه های نجات استفاده شود .
    • ماده - 88 - کارگرانی که در مواجه با خطر پرتوهای یونساز میباشند باید از وسایل حفاظت فردی مناسب ، مطابق آیین نامه و مقررات حفاظت در مقابل خطر پرتوهای یونساز استفاده نمایند .
    • ماده - 89 - کارگرانی که دارای موهای بلند بوده و با ماشین آلات کار میکنند و یا در جوار آن مشغول کار هستند باید به وسیله سربند و یا وسیله حفاظتی دیگری موهای سر خود را کاملا بپوشانند .
    • ماده - 90 - به منظور محافظت قسمت های پایینی ساق پای کارگرانی که در معرض پاشش فلزات مذاب یا جرقه های جوشکاری قرار دارند باید از گتر حفاظتی مناسب استفاده گردد .
    • ماده - 91 - کلیه واردکنندگان ، تولید کنندگان ، فروشندگان ، عرضه کنندگان وسایل حفاظت فردی و همچنین کارفرمایان مکلف به رعایت موارد حفاظت فنی و ایمنی میباشند .
    • ماده - 92 - به استناد مواد 91 و 95 مسئولیت رعایت مقررات این آیین نامه برعهده کارفرمای کارگاه بوده و در صورت وقوع هرگونه حادثه به دلیل عدم توجه کارفرما به الزامات قانونی ، مکلف به جبران خسارت وارده به زیان دیدگان میباشد .
  • امضاء - - - این آیین نامه مشتمل بر 4 فصل و 92 ماده به استناد مواد 85 و 91 قانون کار جمهوری اسلامی ایران در جلسه مورخ 13/10/1389 شورای عالی حفاظت فنی تدوین و در تاریخ 21/3/1390 به تصویب وزیر کار و امور اجتماعی رسیده است . آیین نامه مذکور جایگزین آیین نامه وسایل حفاظت انفرادی مصوب 21/12/1340 شورای عالی حفاطت فنی میباشد .